– Jean-Baptiste Henri Lacordaire (1802–1861)
Al ruim twintig jaar zet ik mij als vrijwilliger in voor maatschappelijke initiatieven, in binnen- en buitenland. Wat mij drijft is de ontmoeting: écht contact, van mens tot mens — met ruimte voor wederzijds begrip, kennisdeling en duurzame impact.
Mijn vrijwilligerswerk begon bij Samsara, een Nederlandse NGO in Noord-Thailand. Door middel van kleinschalige projecten (zoals slaapzalen, toiletten, waterfilters en studiebeurzen) droegen we bij aan beter onderwijs en leefomstandigheden voor bergvolkeren. Dankzij de betrokkenheid van ouders en de praktische aanpak steeg de doorstroom naar de middelbare school van 25% naar 65% en is het hele gebied gealfabetiseerd.
Vijf jaar lang was ik actief binnen D66 Amsterdam, onder meer als bestuurslid en vicevoorzitter organisatie. Samen met zeven teams werkte ik aan ledenmanagement (werving, activering en retentie), talentontwikkeling (opleidingen en scouting), professionalisering en het stimuleren van diversiteit binnen de partij. Daarnaast droeg ik via de landelijke denktank Diversiteit & Inclusie bij aan een inclusiever partijbeleid.
Via PUM voerde ik meer dan tien adviesmissies uit in o.a. Senegal, Bolivia, Indonesië en Peru. Mijn bijdragen lagen op het snijvlak van hospitality, toerisme, citymarketing en onderwijs. Elke missie vroeg om maatwerk: van curriculumontwikkeling tot destinatiemarketing en eco-toerisme.
Als antropoloog kijk ik naar context, cultuur en macht. In mijn vrijwilligerswerk zie ik telkens weer hoe universeel de behoefte is aan erkenning, ontwikkeling en samenwerking.
Jaarlijks organiseer ik, samen met een of meerdere leden, International Women’s Day bij de Koninklijke Industrieele Groote Club — een dag voor aandacht voor gendergelijkheid en vrouwelijk leiderschap. Daarnaast maak ik deel uit van de programmacommissie Mens & Maatschappij, waarin we prikkelende thema’s agenderen en sprekers uitnodigen die ‘schurende’ onderwerpen vanuit diverse perspectieven belichten om dialoog en bewustwording te stimuleren.
Wat mij drijft is het stimuleren van dialoog, wederzijds respect en begrip. In al mijn vrijwilligerswerk zoek ik naar duurzame, lokaal passende oplossingen door samenwerking en open communicatie. Dit proces van verbinden en ontwikkelen geeft betekenis aan mijn inzet. Als antropoloog en ethica zie ik hoe universeel de behoefte is aan verbinding, ontwikkeling en erkenning.
Maar wat je ervoor terugkrijgt – aan inzicht, waardering en menselijkheid – is vaak van nog grotere waarde.
AloA @ 2025 | disclaimer | privacy | algemene voorwaarden