Belt het Eindhovens Dagblad me om te vragen of het kampioenschap van PSV en vooral het feestje dat de stad daarvoor organiseert, goed is vanuit citymarketing perspectief (zie ED 10-05-2016).

Tja, wat zal ik daar nu op zeggen? Ik behoor waarschijnlijk tot een van de weinigen die nog nooit zo’n feestje heeft bijgewoond of zelfs heeft willen bijwonen. Bij een bezoekje aan Arena topman Markerink heb ik mezelf onsterfelijk belachelijk gemaakt door het noemen van een naam van een oud voetbalicoon die ik dacht te hebben gepasseerd toen het eerst elftal de catacomben na een training weer binnenliep. Het icoon was al jaren met voetbalpensioen. Echt, ik heb nul verstand van voetbal. Maar daarvoor belden ze ook niet.

Wat draagt het kampioenschap bij aan de stad? Wat levert het op aan pecunia, ofwel in keiharde pegels?

Ik vraag me altijd af waarom dit soort vragen worden gesteld? Het gaat toch niet alleen om economisch gewin? Veel belangrijker is het wat activiteiten en evenementen als deze bijdragen aan de stad op cultureel en sociaal-maatschappelijk gebied. En wellicht nog interessanter is het om te weten hoe de verhouding economisch- cultureel en sociaal-maatschappelijk is.

Een stad als Eindhoven heeft na het faillissement van DAF en het vertrek van het hoofdkantoor van Philips een tijdlang in een identiteitscrisis verkeert. Begrijpelijk als de pijlers waarop een stad lange tijd heeft kunnen bogen ineens wegvallen of niet zo sterk blijkt als voorheen. We spreken midden jaren negentig. Het vermarkten van steden, het in de etalage zetten van een stad als ware het een product of dienst waarvoor je moet acquireren om die aan de man te brengen, bestond toen nog niet echt (zie mijn publicaties De Hunkerende Stad of Citymarketing in Amsterdam). Inmiddels heeft Eindhoven dat meer dan goed ontwikkeld getuige het feit dat ze twee jaar op een rij de nationale citymarketing trofee hebben gewonnen en wederom genomineerd zijn dit jaar. Gaan ze voor een hattrick? (http://www.eindhoven365.nl/nl/updates/eindhoven-wederom-genomineerd-voor-nationale-citymarketing-trofee).

Het gaat bij de citymarketing van Eindhoven om een balans. Een balans tussen de verschillende soorten activiteiten en evenementen en een evenwicht in de diversiteit van stadsgebruikers. Qua stadsgebruikers is dat moeilijk te reguleren en soms zelfs niet wenselijk of mogelijk om dit te reguleren. Qua evenementen ligt dat anders. Hierbij kan men kijken naar wat de stad nodig heeft en waar het accent op moet liggen. Wanneer je een reputatie wil versterken of veranderen vraagt dit andere inspanningen dan wanneer je de sociale  cohesie van een stad wilt bestendigen.

Eindhoven lijkt daar goed in geslaagd. Of andere steden de middelen of kennis hebben om ook een evenwichtige evenementenkalender op te zetten en hoe ze dat dan hebben gedaan? Dat is niet zo 1-2-3 te zeggen want dat hangt van vele factoren af niet op de laatste plaats over hoe de stakeholders van een stad daar zelf naar kijken en over oordelen. Toch zijn er wel mogelijkheden en manieren om dit te doen. Bijvoorbeeld met behulp van een afwegingskader waar stakeholders aangeven wat voor hen belangrijk en noodzakelijk is (zie http://www.aloaconsultancy.nl/publicaties-angelique-lombarts/evenementen-werken-voor-de-stad/).

 

Comments are closed.